Gewoon even surfen

Kallista ging zitten en staarde naar de zee. Ze zweeg en zuchtte even. Was ze wel echt verliefd? Vond ze meer jongens leuk? Ze schudde haar hoofd even

David voelde de wind dezze keer uit het noorden komen en deze was wat ijziger. Hij opende zijn ogen even en zette zich recht. Hij legde zijn hand op haar schouder. "Luister,alsje het niet zeggen wil,moet je het gewoon tegen me zeggen"sprak hij met een warme stem.

Kallista schrok ven van de schouder en werd weer roder. Het viel dus erg hard op. "Oh euh oke zei ze snek

Hij zag dat ze weer roder werd en zuchte even. Hij stond op en keek naar het zand.
Hij legde zijn armen over elkaar en keek over het zand. Weer klonk er een zuch maar deze keer dieper.

Kallista keek zwijgend vor haar. Ze slikte en was nog steeds erg rood

David leek even te draaien maar het was niet zo. Hij liep maar naar een bank en ging daarop zitten. Hij keek naar het water en wachte af.

Kallista keek hem na en bleef nog even zitten. Ze starde naar de zee

Hij keek naar d zon die aan het nder gaan was. Toen liep hij naar zijn board en dan naar de cabine. Hij zette zijn board daarin en kwam weer buiten. Hij geeuwde even kort en keek even naar Kalli.

Kallista bleef starend naar de zee zitten. Ze zuchtte even en keek strak voor haar uit terwijl ze nadacht en nergens oplette

Hij gooide met een klein balletje naar haar en grijnsde eventjes kort. "Waar denk je aan "vroeg hij aan haar. Hij wachte op een antwoord en keek even naar het water. Hij vroeg zich af waar zijn broerwas.

Kallista schrok en gooide het terug. "Aan niets" zei ze snel. Ze keek nog even naar de zee en weer naar hem

Hij haalde zijn schouders op en vange het balletje. Weer gooide hij naar haar.
"En wat wil je nu gaan doen"vroeg hij vriendelijk aan haar. Een kleine glimlach sierde zijn gezicht.

Kallista gooide meteen terug en haalde haar schouders op. "Weet ni" zei ze

Hij vangde het en keek haar aan. "Tja ik denk dat we straks beter terug kunnen gaan naar het kamp anders komen we in problemen"zei hij tegen haar. Hij glimlachte en stond op en stak het balletje weg.

Kallista haalde haar schouders op en blef zitten. Ze keek weer naar de zee

"Als je problemen wil met de begleiding doe zo voort"zei hij. Hij gaapte even.
Toen liep hij lekker sloom weg. Hij kon nog worden tegen ge houden door haar.
Maar waarschijnlijk gin dat niet gebeueren.

Kallista zuchtte en stond op. Ze rende naar hem toe en ging naast hem lopen

"Dus je komt toch mee,slim gezien"zei hij tegen haar.
Hij zuchte even en keek haar aan. Hij voelde spaningen tussen hem en haar.
"Kallista,is er soms wat wat je me moet zeggen"vroeg hij aan haar.

Kallista keek hem aan en zweeg. "Nee" zei ze snel

"Komop ik weet heus wel waneer er iets mis is met een meisje"zei hij tegen haar. Hij nam haar hand vast en hield halt. "We gaan niet verder voor je het me zegt Kalli"zei hij..
Hij keek haar even doordringend aan maar toch zat er iets in zijn blik iets misterieus.

Kallista schrok even en keek hem stil aan. Ze keek snel naar de grond en zweeg

"Kallista,kom op zeg het me alsjeblieft"zei hij tegen haar. Hij had haar hand nog steeds vast maar dat deerde haar niet. "Zeg me wat ik moet doen,als je het maar zegt"zei hij tegen haar. Hij glimlachte eventjes en zuchte.

Kallista zweeg nog steeds en wist het even niet. Ze uchtte en keek snel naar de grond terwijl haar wangen nog wat rood gekleurd waren

Hij zuchte en keek haar aan. Iets inzichzelf brak. "Kallista,zeg het me gewoon ,ik zal niet kwaad of sip worden"zei hij tegen haar. Hij zuchte en keek even naar de kleur van haaar wangen.

Kallista keek hem aan. "Het is gewoon dat er té veel leuke jongens zijn" zei ze stil. Ze draaide haar hoofd snel weg