Sharon bleef rustig liggen en had niet in de gaten dat er een jongen na haar toe kwam. Ineens voelde ze iets boven zich en ze hoorde ineens een jongens stem 'boe' zeggen. Ze opende haar ogen en keek verbaasd op. Ze werdt rood en ging snel recht zitten. Ze keek even naar de zee en daarna naar de jongen. ''ook hallo'' zei ze en grinnikte toen even. De rode kleur verdween langzaam aan wel weer. Gelukkig maar want steeds als ze rood werdt, werdt ze ook warm van binnen en daar wertd ze nerveus van.