Bij de Sassen.

Nathiel liep met zijn tas over een schouder en zijn handen in zijn zakken naar de sassen. Dit was zijn eerste jaar als gewone begeleider. Hij keek even rond naar de andere mensen. Hij streek een zwarte lok haar uit zijn gezicht.

"a kom joh... Je gaat heus niet dood"zei Oliver en hij pakte Sharon's hand vast. Hij liep met haar samen naar het speelplein.

Sharon keek verbaasd op toen hij haar hand vast pakte en ze hoorde zijn woorden. De woorden gaven haar geen gerustelling was ze was al bijna aan het dood gaan van de zenuwen. Terwijl ze met hem mee liep haalde ze eens een keer diep adem en probeerde te ontspannen.

(sorry voor late reactie)

"Daar kan je wel is gelijk in hebben"zei hij met een grimas tegen aaron. Hij keek even naar de andere die rustig aan het praten waren met elkaar. Hij hoorde de vraag van Aaron en glimlachte. "Best wel goed met jou"vroeg hij. Ze kende elkaar al een aantal jaar dus een gesprek tussen hun was dood normaal.